ดูรายการเจาะใจ ช่วงหนึ่งคุณหนุ่มเมืองจันทน์นำภาพ 3 ภาพมาเล่าเรื่องราวดี ๆ แฝงด้วยสัจธรรมของชีวิต
#ภาพแรก คุณครูเขียนสูตรคูณบรรทัดแรกบนกระดานผิด บรรทัดต่อมาเขียนถูกต้อง นร.เกือบทั้งห้องรีบทักท้วงคุณครู บ้างก็หัวเราะชอบใจ แต่คุณครูยังคงเขียนต่อไปจนจบ
#ภาพที่สอง เป็นพื้นสีขาว ตรงกลางมีจุดดำเล็ก ๆ ถามคนทั้งห้องส่งว่าคุณมองเห็นอะไรในภาพนี้ ส่วนใหญ่ตอบว่า มองเห็นจุดดำ ทั้ง ๆ ที่พื้นมัน คือ สีขาว แต่คนส่วนใหญ่กลับมองเห็นจุดดำ
#ภาพสุดท้าย เป็นเด็กหนุ่มอายุไม่ถึง 30 ปี ก่อนหน้านั้นเขามีสุขภาพดี ชอบช่วยเหลือสังคม พอเขาป่วยเป็นมะเร็งเขาก็มีร่างกายทรุดโทรม แต่ด้วยจิตใจที่เข้มแข็งเขาจึงฝ่าฟันมันมาได้ เขารอดตาย วันหนึ่งเขาเดินเข้าร้านสะดวกซื้อ มีเด็กคนหนึ่งเห็นเขาในสภาพนั้นแล้วตกใจกลัว วิ่งหนีออกจากร้านไปเลย คนอื่น ๆ ก็มีพฤติกรรมคล้าย ๆ กัน คือ เดินหนี เขากลับมาส่องกระจกดูตัวเองว่านี่เราน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า นั่นมันคนอื่นมองเรา เขาจะมองยังงัยก็ช่าง เราเปลี่ยนความคิดคนอื่นไม่ได้นี่นา เราก็เปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนที่ความคิดของเราเองแล้วกัน แล้วเขาก็กลับมายืนในสังคมอย่างภาคภูมิใจดังเดิม ล่าสุด เขาลงแข่งวิ่งมินิมาราธอน มี 5 กม. และ 10 กม. พอวิ่งมาถึง 5 กม. เขาเลือกที่จะวิ่งต่อ เพราะในใจของเขาคิดว่า 5 กม. ตัวเลือกแรก คือ #ได้ทำ ส่วนกิโลเมตรที่ 10 คือ #ทำได้ แล้วเขาก็วิ่งเข้าเส้นชัยอย่างหมดสภาพ แต่หัวใจเขายิ่งใหญ่มาก เขาเอาเหรียญมาแนบกับอก ประหนึ่งจะบอกให้โลกรับรู้ว่า "เขาทำได้...คุณก็ทำได้"
ฉันดูรายการนี้แล้วได้ข้อคิดจากสิ่งที่คุณหนุ่มเมืองจันทน์นำมาเล่าว่า...
ทุกอย่างมี 2 ด้านเสมอ (ถ้ามองแบบศิลปินอาจมองว่ามีมากกว่า 2 ด้าน) เราควรเลือกมองด้านดี/ด้านสว่าง ในที่นี้ คือ สิ่งที่คุณครูเขียนถูกบนกระดาน และสีขาวบนพื้นหลัง การมองจุดดำ หรือ สิ่งผิดพลาดของคนอื่นไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นนัก รังแต่จะทำให้จิตใจเศร้าหมองไม่เบิกบาน คนในสังคมควรเปลี่ยนความคิดและมุมมองบางเรื่องเสียใหม่ เลือกมองด้านดีบ้าง และเมื่อใดก็ตามที่เราต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่คนรอบข้างมองต่างไปจากเรา จงเคารพความเห็นต่างนั้น อย่าไปพยายามเปลี่ยนความคิดของพวกเขาเพราะทำได้ยากมาก แต่จงเปลี่ยนวิธีคิดและมุมมองของตัวเองง่ายกว่า ทำในแบบที่เราสบายใจ ไม่เดือดร้อนใคร ไม่เป็นภัยแก่สังคม
~~~~~~~~~~~~ The end~~~~~~~~~~~~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น