วันจันทร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

สุนัขตัวนั้น

#สุนัขตัวนั้น
เย็นวันนี้ ฉันแวะซื้อชามะนาวเอาไปใส่กระติกทานที่บ้าน พอดีเมื่อวานเพิ่งถอยกระติกน้ำที่ 7-11 ลายน่ารักน่าชัง ฉันพบว่ามันเก็บรักษาความเย็นดีเว่อร์ เมื่อวานซื้อโอเลี้ยงราว 5 โมงเย็น ...ประทานโทษเที่ยงคืนแล้ว น้ำกับน้ำแข็งยังละลายไม่หมด ยังเข้มข้นอร่อยเว่อร์เหมือนเดิม

ภาพตัดมาที่ฉันเห็นสุนัขชราสีน้ำตาลหม่น ๆ ปน ๆ เทา ๆ   บอกยากว่าเป็นสีอะไรกันแน่ เหมือนว่าจะผ่านการเล่นดินโคลนมาด้วย เขาหยุดยืนตรงร้านหมูปิ้งติดกับร้านน้ำที่ฉันซื้อ ฉันเดินไปบอกคนขายว่าอุดหนุน 4 ไม้ช่วยเอาไม้ออกด้วยจะให้สุนัขตัวนี้ แล้วฉันก็หันไปมองเค้า พบว่าเขามีฟันหน้าเหลือแค่ 2 ซี่ ฟันเขี้ยวนั่นเอง แต่มันล้มเอนมาข้างหน้ามาก เหมือนว่าน่าจะหลุดเร็ว ๆ นี้  ฟันซี่อื่น ๆ กลับสู่ธรรมชาติหมดแล้ว เราสบตากันแว่บนึง ฉันมองเห็นอีกอย่าง คือ  เขาเริ่มหูตาฝ้าฟางแล้ว เหล่ตาไปมาราวกับว่าอยากมองหน้าฉันชัด ๆ แล้วเขาก็ยิ้มหวานให้ฉันด้วยฟันหน้า 2 ซี่สุดท้ายนั่นเอง

ฉันบอกคนขายว่าช่วยเอาไม้ออกให้ด้วย คนขายหยิบให้ 2 ไม้ แล้วบอกว่าให้ 2 ไม้ก็พอ เมื่อสักครู่เธอให้เขากินแล้ว อย่าให้เยอะเพราะมีมัน คนขายบอกว่าเธอให้เขากินทุกวัน วันละ 2 ไม้  ตอนเย็นเขาจะมารอแล้ว ฉันฟังเรื่องราวที่เธอเล่าเพลิน ๆ ก็อดขอบคุณเธอในใจไม่ได้ ที่เธอมีเมตตากับสัตว์โลก และมีความซื่อตรงกับลูกค้า เธอไม่คิดที่จะเอากำไรจากฉัน ทั้ง ๆ ที่ฉันสั่ง 4 ไม้ แต่เธอกลับให้มา 2 ไม้ด้วยเหตุผลข้างต้น

ฉันแวะไปรับชามะนาวที่สั่งไว้แล้วเดินตุเลง ตุเลง ไปที รถ พอกำลังจะเปิดประตูรถก็พบว่าสุนัขตัวนั้นเดินข้ามถนนมาส่งฉัน พร้อมกับรอยยิ้มหวาน เขาหรี่ตามองฉัน ฉันเลยบอกไปว่า ขอบคุณนะที่มาส่ง แล้วเขาก็ข้ามถนนกลับบ้านอย่างมีความสุข

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น