วันอาทิตย์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2559

มหา'ลัยเหมืองแร่_มหาวิทยาลัยชีวิต#2

ดูภาพยนตร์เรื่อง มหา'ลัย เหมืองแร่เมื่อหลายวันก่อน ฉากหนึ่งที่สะเทือนใจ คือ ชาวบ้าน (ดูเหมือนเป็นคนป่า คนพื้นเมือง) มาแจ้งว่าเพื่อนของเขาถูกมีดฟัน ได้รับบาดเจ็บ เลือดไหลไม่หยุด จึงรีบวิ่งมาหา "อาโก" เถ้าแก่ร้านโชห่วย ประจำหมู่บ้าน มาถึงก็รายงานปัญหา แล้วก็บอกว่าเขาไม่มีเงินหรอกแต่ได้ยากลับไปแล้วจะเอาของป่าที่เขาหาได้มาแลก

อาโกก็ตกลง แล้วรีบไปรื้อค้นยาสามัญประจำบ้านที่พอจะรักษาอาการเบื้องต้นที่ว่ามา ไปเจอยาแดงฝุ่นเขรอะอยู่กล่องหนึ่ง อาโกรีบปัดฝุ่น แล้วก็มีรอยยิ้มเล็ก ๆ ผุดขึ้นมา คิดในใจว่าคงพอรักษาได้ ทางฝั่งอาจินต์ หนุ่มวิศวะ ที่เข้ามาทำงานในเหมืองแร่ ที่อยู่ในเหตุการณ์ทนดูไม่ได้ จึงเอ่ยปากกับอาโกว่า "นี่แน่ะอาโก...ผมว่ายาแดงนั่นมันหมดอายุแล้วนะ อย่าให้เขาไปเลย" อาโกสวนกลับว่า "ลื้อไม่รู้อาราย...ในป่าในเขาแบบนี้ มีแค่นี้ก็หรูแล้วล่ะ ให้มันเอาไปรักษาก่อน" แล้วอาโกก็ส่งกล่องยาแดงให้ไปทั้งกล่อง (ราว 10 ขวด)

วันรุ่งขึ้น คนป่ารีบมาหาอาโกตั้งแต่เช้า พร้อมกับเอาของป่าที่หาได้มาเป็นค่ายาตามสัญญา เขามีสีหน้าระรื่น แจ่มใส อาโกจึงถามว่า เลือดหยุดไหลมั้ย มันหายดีรึยัง คนป่าตอบว่า เลือดหยุดแล้ว ขวดแรกใช้ล้างแผล ส่วนขวดที่เหลือก็กินเข้าไป เลือดหยุดเลย อาโก และ อาจินต์ ฟังแล้วถึงกับอึ้งในคำตอบที่ได้รับ...อาจินต์หันไปมองหน้าอาโก แล้วพูดว่า "กินยาแดงเข้าไปเนี่ยนะ" แล้วคนป่าก็รีบออกไปด้วยท่าทางร่าเริง หารู้ไม่ว่ากลับไปบ้านเขาอาจเจอชะตากรรมอีกแบบ

พอคนป่าคล้อยหลังไป ภาพตัดมาที่อาโกกำลังนั่งยอง ๆ ในมือถือธูปกำใหญ่ หันหน้าไปทางเจ้าที่เจ้าทางที่แขวนไว้ข้างฝาบ้าน พร้อมกับนั่งอธิษฐานอะไรบางอย่าง อาจินต์เดินเข้ามาหาแล้วถามว่า "ขออะไรล่ะอาโก" อาโกหันมามองหน้าอาจินต์ด้วยสีหน้า และแววตาเศร้าสร้อย พร้อมพูดขึ้นมาว่า "เขาเอาไปกิน...ฉันได้แต่ภาวนาว่ายาแดงที่เขากินเข้าไปมันจะหมดอายุ ไม่ทำอันตรายเขา"  อาจินต์มองหน้าอาโกด้วยสีหน้าและแววตาที่ซาบซึ้งใจมาก เพราะตลอดเวลาในสายตาของเขา อาโก คือ พ่อค้าหน้าเลือดคนหนึ่ง

**กรณีศึกษานี้ ทำนองเดียวกับ กรมอุตุฯ ที่เล่าเมื่อวันก่อน เพราะในหมู่บ้านกันดารแห่งนี้ ไม่มีหมอ ไม่มีสถานีอนามัย ห่างไกลความเจริญ แค่มียาแดงก็ถือว่าร้านอาโกเจ๋งมากแล้ว แต่ยาแดงเจ้ากรรม กลับเป็นยาที่หมดอายุเพราะพวกเขาอยู่ไกลปืนเที่ยง แม้แต่ยาดี ๆ ที่จะมาใช้ปฐมพยาบาลเบื้องต้นยังหาลำบาก...ชีวิตของคนป่า คนบนเขา ไม่มีโอกาสเลือกมากนัก...ยาแดงหมดอายุจึงดีที่สุดแล้ว...เท่าที่เขามี

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
ยิ้ม ทองเจริญ :)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น